چکیده:
جهان درون متن پر از ناشناختههایی است که با کشف نشانههای زبانی بازنمایی و آشکار میشوند. نشانهشناسی ادبی با واکاوی کنشهای درون متن پیامهای ثانویه آن را استخراج و مفهوم و غرض اصلی شعر را بیان میکند و مخاطب به درک عمیقی از مفهوم شعر میرسد. نظریۀ نشانهشناسی پیرس یکی از الگوهای مناسب برای نقد آثار ادبی است که در آن نحوۀ شکلگیری سه جزء نشانه یعنی بازنمون، موضوع و تفسیر و ارتباط میان آنها بررسی میشود. ادهم عادل شاعر معاصر عراقی از شاعران نوگرایی است که مفاهیمی همچون جنگ، ترور، افراطگرایی، صلح، همدلی و وحدت بازتاب گستردهای در اشعارش دارند و یکی از آرمانهای بزرگ او وجود جهانی خالی از جنگ و سرشار از صلح است. پژوهش حاضر میکوشد با شیوه توصیفی - تحلیلی و بر اساس الگوی سهوجهی نشانهشناسی پیرس به تحلیل فرایند شکلگیری نشانههای زبانی مربوط به مفهوم صلح در اشعار ادهم عادل بپردازد و ارتباط میان این سه جزء و نقش آنها در تولید نشانهها را نقد کند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که نشانههای زبانی در شعر ادهم عادل ساختاری واحد و منسجم هستند که از پیوستگی معنایی میان بازنمون، موضوع و تفسیر شکل میگیرند و با نشانهای کیفی و بیان چگونگی برخی اتفاقات مرئی و ترسیم شکل ظاهری امور پایهریزی میشوند و با نشانهای جزئی و بیان اتفاقات تلخ و ناگوار فضای ملتهب و جنگزدۀ عراق و تجربههای عملی عراقیها دربارۀ ترور، عملیات انتحاری، ترس و ناامنی بسط مییابند و به نشانهای کلی و نگرش شاعر به مقولۀ جنگ و صلح ختم میشوند.
عالم داخل النص ملیء بالمجهولات التی یتم تمثیلها وکشفها عبر اکتشاف العلامات اللغویه. السیمیايیه الادبیه، من خلال دراسه نشاطات داخل النص، تستخرج اغراضها الثانویه وتعبر عن المعنی والغرض الريیسی للقصیده والمتلقی یصل الی فهم عمیق لمعنی الشعر. تعتبر نظریه بیرس السیمیايیه احدی النماذج المناسبه لنقد الاعمال الادبیه؛ فیها یتناول تکون المکونات الثلاثیه للعلامه، وهی الممثل والموضوع والموول، والعلاقه بینها. ادهم عادل شاعر عراقی معاصر، هو احد الشعراء المبدعین الذین تنعکس فی اشعارهم مفاهیم مثل الحرب والارهاب والتطرف والسلام والتعاطف والوحده. ومن ابرز امنیاته العظیمه هو وجود عالم خال من الحرب وملیء بالمصالحه. تحاول هذه الدراسه تحلیل عملیه تکون العلامات اللغویه المتعلقه بمفهوم السلام فی اشعار ادهم عادل مستخدمه المنهج الوصفی التحلیلی وعلی اساس نموذج بیرس السیمیايیه ذات ثلاثی الابعاد وان تدرس العلاقه بین هذه المکونات الثلاثه ودورها فی انتاج العلامات. تشیر نتايج البحث الی ان العلامات اللغویه فی شعر ادهم عادل هی بنیه واحده متماسکه، تتکون من الارتباط الدلالی بین الممثل والموضوع والموول، وتستند الی علامه نوعیه والتعبیر عن بعض الاحداث المريیه ورسم مظهر الاشیاء، وبعلامه جزيیه یتم توسیع التفاصیل والتعبیر عن الاحداث المریره والموسفه للعراق الملتهب والممزق بالحرب والتجارب العملیه للعراقیین فیما یتعلق بالارهاب والانتحار والخوف وانعدام الامن وتنتهی بعلامه عامه وموقف الشاعر من موضوعی الحرب والسلام.
The world within the text is full of unknowns that are represented and revealed by the discovery of linguistic signs. Literary semiotics extracts its secondary messages and expresses the main concept and purpose of the poem by analyzing the actions within the text, and the audience reaches a deep understanding of the meaning of the poem. Pierce's theory of semiotics is one of the appropriate models for the critique of literary works in which the formation of three components of signs, namely representation, subject and interpretation and the relationship between them is investigated. Adel Adham, a contemporary Iraqi poet, is one of the poets of modernity with poems in which concepts such as war, terror, extremism, peace, empathy and unity are widely reflected, and one of his great ideals is a world free of war and full of reconciliation. The present study tries to analyze the process of formation of linguistic signs related to the concept of peace in Adham Adel's poems using a descriptive-analytical method and based on Pierce's three-dimensional semiotic model, and to critisize the relationship between these three components and their role in producing signs. The results of the research indicate that the linguistic signs in Adham Adel's poetry are a single and coherent structure, which are formed from the semantic connection between the example, subject and interpretation, and are based on a qualitative sign and the expression of some visible events and drawing the appearance of things, and with a sign The detail and expression of the bitter and unfortunate events of the inflamed and war-torn Iraq and the practical experiences of Iraqis regarding terror, suicide operations, fear and insecurity are expanded and end with a general sign and the poet's attitude towards the category of war and peace.