چکیده:
مفهوم مصلحتعمومی در بستر تاریخ اندیشهسیاسیشیعه و در ادوار مختلف مورد توجه اندیشمندان قرار گرفته شده است از جملهی این فقها که در بستر اندیشهمشروطه به مفهوم مصلحت توجه نشان داده شیخمحمداسماعیل محلاتیغروی ایشان غایت دیانت را تامین مصالح عامه دانستهاند و فواید عامه و منافع کلیه سیاسیه را ضابطه تمیز مشروطیت و سلطنت میدانستنداین رویکرد مهم در آستانه نهضت مشروطیت از امهات اندیشهسیاسی جدید است پژوهش حاضر تلاش دارد با استفاده از رویکرد تفسیری اسکینر ضمن درزمینه قراردادن ایدة محلاتی با تمرکز بر واژگان هنجارین مصلحتعمومی در آن زمانه نشان دهد که محلاتی در چه زمینة گفتاری اندیشیده. پرسش اصلی پژوهش در این نوشتار به این شکل سامان یافته که مفهوم مصلحتعمومی در اندیشهسیاسی محلاتی معطوف به چیست؟ فرضیةپژوهش بیان میکند اندیشهسیاسی محلاتی در دفاع از مشروطیت مبتنی بر رعایت مصالحعمومی با تاکید بر حکومت مشروطه منطبق با ادله عقلی و انطباق دیانت در عصر غیبت استوار شدهاست
The concept of public expediency in the context of the history of Shia political thought and in different eras has been the focus of thinkers, including these jurists who have paid attention to the concept of expediency in the context of constitutional thought. The distinction between constitutionalism and monarchy knew that this important approach is at the threshold of the constitutionalism movement from the mothers of new political thought. The present study tries to show in what context Mahalati thought in the context of Mahalati's idea by using Skinner's interpretative approach while focusing on theept of public interest in the political thought of Mahalati? The hypothesis of his research states that the political thought of Mahalati is based on the defense of constitutionalism based on the observance of public interests, emphasizing on the constitutional government in accordance with rational arguments and the adaptation of religion in the age of occultation.
خلاصه ماشینی:
مقاله پژوهشي تفسير مفهوم مصلحت عمومي در بستر انديشه موافقان مشروطيت با تاکيد بر آراي شيخ اسماعيل محلاتي غروي نازنين زهرا بروغني ١ ، سيدمحمدرضا احمدي طباطبايي *٢، جلال درخشه 3 تاريخ دريافت : ١٤٠١/٠٥/١٢ تاريخ پذيرش : ١٤٠١/١٢/٠٦ مفهوم مصلحت عمومي در بستر تاريخ انديشه سياسيشيعه و در ساحت امر سياسي در ادوار مختلف مورد توجه انديشمندان و عالمان سياست قرار گرفته شده است ،از جمله ي اين فقها که در بستر انديشه مشروطه به مفهوم مصلحت توجه نشان داده ، شيخ محمداسماعيل محلاتيغروي است که ايشان غايت ديانت را تامين مصالح عامه دانسته اند و «فوايد عامه و منافع کليه سياسيه » را ضابطه تميز مشروطيت و سلطنت ميدانستند و اين رويکرد مهم در آستانه نهضت مشروطيت از امهات انديشه سياسي جديد محسوب ميشد و بر مبناي اين مهم محلاتي رساله اي با عنوان «لئالي المربوطه في وجوب المشروطه » تقرير نموده است .
محلاتي با نگارش رساله اي با عنوان لئالي المربوطه في وجوب المشروطه ، برخلاف طرفداران نظام مشروعه که جز به اجراي شرع نظر نداشتند ايشان غايت ديانت را تامين مصالح عامه دانسته اند و "فوايد عامه و منافع کليه سياسيه " را ضابطه تميز مشروطيت و سلطنت مي دانستند بنابراين در پژوهش حاضر سوال اصلي اين است که مفهوم مصلحت عمومي در انديشه سياسي محلاتي معطوف به چيست ؟ فرضيۀپژوهش بيان ميکند انديشه سياسي محلاتي در دفاع از مشروطيت مبتني بر رعايت مصالح عمومي با تاکيد بر حکومت مشروطه منطبق با ادله عقلي و انطباق آن با ديانت در عصر غيبت هم راستا با نظرات روحانيون موافق مشروطه و در تقابل با روحانيت ضدمشروطه ، تلاش کرده است تفسيري جديد از مفهوم مصلحت ارائه کند ٢.