چکیده:
قرآن کریم با ترسیم حیات طیبه و نشان دادن راه وصول به آن، از روشهای گوناگونی به منظور ایجاد انگیزه در انسان برای وصول به هدف متعالی خود بهره برده است. یکی از روشهای مهم برای ایجاد انگیزه در انسان، برای وصول به حیات طیب و هدف مطلوب، «تشویق و دادن پاداش» است. تشویقهای قرآن گسترة وسیعی دارند؛ هم به لحاظ کلمات که بدین منظور استفاده شده، هم به لحاظ افرادی که مورد تشویق قرار گرفتهاند، هم از نظر مشوّقان و هم متعلقات تشویق و پاداشهای متعددی که برای افراد شایسته لحاظ شده است. در این مقاله با توجه به محدودیتهای نوشتاری، به انواع پاداشهای دنیوی و اخروی که در سوره انبیاء صراحتا به آنها اشاره شده است، پرداخته میشود. به نظر میرسد، وجه مشترک همة این پاداشها، که به شیوههای گوناگون بیان شده است، جنبة انگیزشی آنهاست. این مقاله، موضوع فوق را با توجه به آیات قرآن کریم در سوره انبیاء و با استفاده از روش توصیفی- تبیینی بررسی نموده است.
خلاصه ماشینی:
(مکارم شیرازی، 1371، ج 13، صص 470- 471 ) 8) آموزش صنعت زره سازی «و علمناه صنعة لبوس لكم لتحصنكم من بأسكم فهل أنتم شاكرون» (انبیاء، آیه 80)؛ «و ساختن زره را به خاطر شما به او تعلیم دادیم، تا شما را در جنگهایتان حفظ کند؛ آیا شکرگزار (این نعمتهای خدا) هستید؟» دراین آيه به يكى ديگر از مواهبى كه خدا به اين پيامبر بزرگ داده اشاره كرده مىگويد: «ما ساختن زره را به او تعليم داديم، تا شما را در جنگهايتان حفظ كند آيا خدا را بر نعمتهايش شكر مىكنيد؟» سومین معجزه از معجزههاى داود (علیهالسلام) زره ساختن بود كه آهن را بدست خود نرم مينمود و زره ميساخت و ظاهرا زرهسازى از مخترعات داود (علیهالسلام) بشمار ميرود كه به تعليم حق تعالى عالم گرديده بود.
» در تفسیر روان جاوید در مورد این آیه اینگونه آمده است: خداوند متعال بعد از بيان تسخير كوهها براى حضرت داود عطف فرمود به آن شمهئى از الطاف خود را نسبت به فرزندش حضرت سليمان به اين تقريب كه او نيز مسخر نموديم براى حضرت سليمان باد را در حالى كه بشدت ميوزيد و در حالى كه جريان داشت بفرمان او از پايتختش كه گفتهاند بعلبك يا شهر استخر بود تا بيت المقدس يا شام كه در آنجا ساختمان ميكرد و معمولا صبح ميرفت و شب برميگشت با آنكه يك ماه راه متعارف بود باين كيفيت كه بر تختش نشسته و كرسى نشينان در اطرافش و پرندگان بالها را بر سرش افراشته و عساكر در گرد آنها صف كشيده بودند و همه در بساطى جاى داشتند كه باد آنرا ميبرد و اينها از قدرت خدا عجيب نيست چون او به مقتضاى حكمت در هر امرى عالم است و امور را بر طبق آن جارى ميفرمايد.