چکیده:
امروزه صنعت گردشگری به یکی از صنایع پیشرو در جهان تبدیل شده است. سودهای اقتصادی کلان از سوئی موجب رضایت ذینفعصان شده و از سمت دیگر آثار مخرب آن بر محیط زیست مقصد. باعث خسارات زیانآور وگاهی جبرانناپذیر شده است. بیشتر مقاصد گردشگری بر بستر محیط و مصرف منابع شکل میگیره که موجب از سین رفتن آنها میگردد. با از بسین رفتن منابع و آلودگی- های زیست محیطی ایجاد شده» بحصث توسعهی پایدار مطرح میشود. هدف از انجام این پژوهش بررسی عوامسل مور بر دی دگاه گردشگران در حفات از محیط زیست روستایی (مطالصه موردی.شهرستان کوهرنگ.روستای دیمه»چشمه دیمه ) می باشد. نوع پژوهش به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی -پژوهشی می باشد.جامعه آماری موره پژوهش بر اساس تخمین تعداد گردشگران و به صورت تصادفی ۱۵۰ گردشگر وارد شده به روستای گردشگر پذیر دیمه انتغخضاب شد. با مقدار آلفای کرونباخ ۰/۸۵ و با استعانت از مطالصات میدانی و تکمیل پرسشنامه به روش نمونه گیری تصادفی نتایج نشان می دهد که: میزان ارتباط دو متفیر آگاهی فرهنگی گردشگران و حفاظت از محیط زیست ۰/۸۵ به دست آمده است که سطح معنی داری(۰/۰۰)محاسبه شده از سطح معناداری موره نظر۰/۰۵ )کمتر است بیانگر این مطلب است که بین دو متغیر رابطضه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل در جدول شماره ۵ نشان میدهصد که رابطه بین دو متغیر نوع نگرش گردشگران به محیط زیست و حفاظت از محیط زیست روستا با مقدار آماره ۰/۶۸ و سطح معنی داری (۰/۰۱) نیز مثبیت و معنادار می باشد.همچنین رابطه بین دو متغیر آموزش رسانه ای گردشگران و حفاظت از محیط زیست با سطح معنی داری (*۰/+) و مقدار ضریب به دست آمده (۰/۷۴)مثبیت و معنادار می باشد.مشارکت محیط زیستی گردشگران و حفاظت از محیط زیست با مقدار ضریب به دست آمده ۰/۶۹ و سطح معنی داری (*۰/۰) مثبت و معنادار می باش د.چنانچه از آمار به دست آمده میتوان ۴ فرضیه مورد تحقیق مورد تایید قرار گرفت و رابطه بین متغیرها مثبت و معنادار می باشد