چکیده:
پاتریک پهلوی معروف به علی اسلامی فرزند علیرضا پهلوی نوه رضاخان از تاج الملوک است. علیرضا، پدرش، پس از مرگ رضاخان در آفریقای جنوبی برای تکمیل تحصیلات به اروپا رفت. علیرضا در سال 1325 با بیوه ای لهستانی الاصل در فرانسه ازدواج کرد. علی پهلوی در سال 1326 در فرانسه به دنیا آمد. به خاطر مخالفت دربار پهلوی با این ازدواج علیرضا تا سال ها از آوردن خانواده خود به داخل کشور امتناع کرد تا اینکه بعدها آنان را ایران آورد. به دلیل اختلاف خانواده مادری علی با دربار جهت تصدی سرپرستی او، نهایتا پس از کش و قوس فراوان خاندان پهلوی تصمیم گرفت علی را به ایران منتقل کند و سرپرستی او با دربار باشد. علی در دربار تحت آموزش های خارج از توان قرار گرفت، موضوعی که باعث ناراحتی و آزردگی خاطر علی از دربار و مسببان این وضعیت بود. فقدان سرپرست دلسوز و تجربه فرهنگ و تربیت های مختلف، دربار فاسد و روابط نامتعارف و ناسالم، افسردگی در کاست طبقاتی دربار پهلوی، عقده داشتن پدر و مادری که مورد اقبال دربار نبود، از علی فردی مریض، ناسالم، بی هویت و حیران و سرگردان ساخت که از مسیحیت به اسلام و از اسلام به باورهای خودساخته و دمدمی مزاج رو آورد.
خلاصه ماشینی:
پرفسور عدل که مدتي رئيس دفتر علي پهلوي و مسئول اداره امور او بود نيز تصريح دارد به رغم ظاهر آرام ، در سفري که به اتفاق به خارج داشته اند از او رفتارهاي غيرنرمال ديده است (مؤسسه مطالعات و پژوهش هاي سياسي ، ش پ ١٠٤٠٠، ج ١: سند شماره ٦٩) علي پهلوي در سال ١٣٤٩ با دختري سوئيسي به نام سونيا لااومان ازدواج کرد که به خواست او مسلمان شد و نام خود را به مريم تغيير داد.
مع الوصف به گفته باغبان و کارگر علي پهلوي اين گرايش تا حد زيادي ظاهري بود و سونيا چندان رضايتي به شرايطي که در آن قرار گرفته بود نداشت و صرفا از جهت حفظ ظاهر حجاب و مقيدات اسلامي را رعايت مي کرد (مؤسسه مطالعات و پژوهش هاي سياسي ، ش پ ١٤٨٣٧، ج ١: سند شماره ١١).
دعوت بهمن از دوست ديگر خود تاجدار کارمند بانک مرکزي هم از سوي او رد شد تا بهمن وعده کشتن وي را پس از قيام داده باشد؛ تاجدار فردي بود که نقش اصلي را در لو دادن بهمن و مرگ او داشت (مؤسسه مطالعات و پژوهش هاي سياسي ، ١٤٨٣٧، ج ١: شماره سند ١٥) در هر صورت پس از آخرين دعوت بهمن در ساعات پاياني شب در زاغه احشام ، از چهار زارعي که براي او کار مي کردند، براي همراهي با قيام و جهاد او عليه فساد دربار و رجال سياسي عصر، و امتناع آنها از پذيرش دعوت ، بهمن به روي آنها به عنوان متمردين از امر الهي آتش گشود و دو نفر از آنها کشته شدند (همان ).