چکیده:
ازدواج به منزلۀ مهمترین و عالیترین رسم اجتماعی، برای دستیابی به نیازهای عاطفی افراد همواره مورد تأکید بوده است. دلایل اصلی ازدواج عشق و محبت داشتن به شریک و همراه در زندگی، ارضای نیازهای عاطفی-روانی و افزایش شادی و خشنودی است. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوجدرمانی با الگوی EIS بر تاب آوری خانواده و رضایت زناشویی زوجین بود. پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع کاربردی و از لحاظ روش بر اساس طرح پژوهش و شیوه انجام، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون (با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل و دوره پیگیری سه ماهه) بود. جامعه آماری به کار رفته در پژوهش حاضر شامل کلیه زوجین مراجعهکننده به مراکز مشاوره خانواده و زوجدرمانی منطقه 4 تهران در سال 1400 بود و از بین این افراد با استفاده از شیوه نمونهگیری هدفمند تعداد 40 نفر (20 زوج) انتخاب شده و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش (20 نفر یا 10 زوج) و یک گروه کنترل (20 نفر یا 10 زوج) گمارده شدند. سپس، روی گروه آزمایش بسته زوجدرمانی مبتنی بر الگوی EIS (Amini et al., 2021) اجرا شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تابآوری خانواده McCubbin et al. (1986) و پرسشنامه رضایت زناشویی ENRICH بود. به منظور تجزیه و تحلیل آماری دادهها از تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی و نسخه 26 نرم افزار SPSS استفاده شد. با توجه به مقدار F و سطح معناداری به دست آمده در متغیر رضایت زناشویی (93/8 = F و 001/0 = P) و تاب آوری خانواده (10/8 = F و 001/0 = P) میتوان نتیجه گرفت که متغیر مستقل (زوجدرمانی با الگوی EIS) به شکل معناداری باعث تغییر در متغیرهای وابسته (رضایت زناشویی و تاب آوری خانواده) شده است. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که تغییرات ایجاد شده در متغیرهای وابسته ناشی از اجرای زوجدرمانی با الگوی EIS بر گروه آزمایش بود. همچنین نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که این تأثیرات پایدار بود. بر اساس یافتههای موجود میتوان نتیجهگیری نمود که زوجدرمانی با الگوی EIS بر رضایت زناشویی و تاب آوری خانواده زوجین مؤثر بود. از این رو، پیشنهاد میشود متخصصین از فنون این رویکرد در کار خود بهرهمند شوند.
Marriage has always been emphasized as the most important and the highest social custom to meet people's emotional needs. The main reasons for marriage are having love and affection for a partner and companion in life, satisfying emotional-psychological needs and increasing happiness and contentment. Therefore, the purpose of this research was to investigate the effectiveness of couple therapy with the EIS model on family resilience and marital satisfaction of couples. In terms of purpose, the current research was of an applied type, and in terms of method, based on the research design and method, it was quasi-experimental with a pre-test and post-test design (with an experimental group and a control group and a three-month follow-up period). The statistical population used in the present study included all couples who referred to family counseling and couple therapy centers in the 4th district of Tehran in 2022. Among these people, 40 people (20 couples) were selected using the purposeful sampling method and randomly assigned to an experimental group (20 people or 10 couples) and a control group (20 people or 10 couples). Then, a couple therapy package based on the EIS model (Amini et al., 2021) was implemented on the experimental group. The research tools included the family resilience questionnaire of McCubbin et al (1986) and the marital satisfaction questionnaire of ENRICH. In order to statistically analyze the data, analysis of variance with repeated measurements and Bonferroni's post hoc test and version 26 of SPSS software were used.F and the significance level were calculated in the variables of marital satisfaction (F = 8.93 and P = 0.001) and family resilience (F = 8.10 and P = 0.001). It can be concluded that the independent variable (couple therapy with EIS model) has significantly changed the dependent variables (marital satisfaction and family resilience). Therefore, it can be concluded that the changes made in the dependent variables were due to the implementation of couple therapy with the EIS pattern on the experimental group. Also, the results of Bonferroni's post hoc test showed that these effects were stable. Based on the available findings, it can be concluded that couples therapy with EIS model was effective on marital satisfaction and family resilience. Therefore, it is suggested that experts benefit from the techniques of this approach in their work.
خلاصه ماشینی:
بنابراين ، با توجه به اهميت ويژه بنيان خانواده و پيشگيري از طلاق نياز است تا اثربخشي رويکردهاي نويني که در اين باره پديدار ميشوند مورد بررسي قرار گيرد و از آنجا که زوج درماني مبتني بر مدل EIS عمري کم تر از يک دهه داشته و کمبود کار پژوهشي و نظري در رابطه با آن به شدت حس ميشود پژوهش حاضر به منظور پاسخگويي به سؤال زير انجام گرديد: آيا زوج درماني با الگوي EIS بر تاب آوري خانواده و رضايت زناشويي زوجين مؤثر است ؟ روش شناسي پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع کاربردي و از لحاظ روش بر اساس طرح پژوهش و شيوه انجام ، نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون (با يک گروه آزمايش و يک گروه کنترل و دوره پيگيري سه ماهه ) بود.
براي آزمايش معنادار بودن اثربخشي زوج درماني با الگوي EIS بر رضايت زناشويي و تاب آوري خانواده گروه آزمايش از تحليل واريانس چندمتغيري با اندازه گيري هاي مکرر در سه مرحله استفاده شده است .
از اين رو ميتوان نتيجه گرفت که زوج درماني با الگوي EIS در مرحله پس آزمون به شکل معنادار باعث تغيير در رضايت زناشويي و تاب آوري خانواده شده و در عين حال اين تأثير بر متغيرهاي گروه آزمايش در مرحله پيگيري پايدار بوده است .
بحث و نتيجه گيري پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير زوج درماني با الگوي EIS بر رضايت زناشويي و تاب آوري خانواده در زوجين انجام شد.