چکیده:
انقلاب اسلامی ایران مانند هر انقلاب دیگر از همان ابتدا در مسیر فرایند تثبیت، با خطرات و چالش های داخلی و خارجی مواجه بوده است. یکی از مهم ترین خطرات خارجی که در دهه اول پیروزی انقلاب می توانست تهدید اساسی در رسیدن به اهداف و آرمان هایش باشد وقوع جنگ تحمیلی در 31 شهریور سال 1359 بود. بنابراین به رغم آنکه این جنگ تهدید جدی برای انقلاب اسلامی بود به عمق بخشیدن و درونی کردن انقلاب کمک کرد. در نتیجه یک رابطه مثبتی میان جنگ و انقلاب اسلامی ایران به وجود آمد. لذا این مقاله با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی به بررسی تاثیر جنگ ایران و عراق در فرایند تثبیت و تداوم انقلاب اسلامی می پردازد. در واقع در این پژوهش سعی می شود نقش جنگ را در مسیر تداوم انقلاب مورد بررسی قرار دهد. سوالی که مطرح می شود این است که جنگ عراق علیه ایران در فرایند تثبیت انقلاب چه تاثیری داشته است؟ و در پاسخ به این سوال می توان گفت علی رغم تهاجم رژیم بعث عراق به خاک ایران که با هدف تضعیف انقلاب اسلامی و جلوگیری از نفوذ امواج آن به منطقه بود، جنگ تحمیلی با گسترش روحیه وحدت و همبستگی ملی، در جهت تثبیت انقلاب اسلامی عمل کرد.
Iran's Islamic revolution, like any other revolution, has faced internal and external risks and challenges from the very beginning on the way to the stabilization process. One of the most important external dangers that could be a major threat to achieving its goals and ideals in the first decade of the victory of the revolution was the occurrence of an imposed war on 31 September 1359. Therefore, despite the fact that this war was a serious threat to the Islamic revolution, it helped to deepen and internalize the revolution. As a result, there was a positive relationship between the war and the Islamic revolution of Iran. Therefore, this article examines the impact of the Iran-Iraq war on the process of stabilization and continuation of the Islamic Revolution using the analytical-descriptive method. In fact, in this research, the role of war in the continuation of the revolution is tried to be investigated. The question that is raised is what effect did the Iraq war against Iran have on the process of stabilizing the revolution? And in answer to this question, it can be said that despite the invasion of the Iraqi Ba'ath regime on Iranian soil, which was aimed at weakening the Islamic Revolution and preventing its waves from penetrating the region, the war imposed by spreading the spirit of unity and national solidarity, acted in the direction of stabilizing the Islamic Revolution.
خلاصه ماشینی:
با این وجود، جنگ تحمیلی با دخالت و حمایت قدرت های برتر همچون آمریکا، اتحاد شوروی 26 و کشورهای اروپایی، موجب شکل گیری واکنش متقابل ایران در برابر قدرت های بزرگ و تشدید مقاومت در برابر رژیم بعثی عراق شد؛ زیرا از یک سو سیاست نه شرق ، نه غربی و تکیه بر توانایی های داخلی خود در ساختار سیاسی کشور- با آگاهی ایران از حمایت غربیها از صدام ، از تسلیم شدن ایران در برابر آنان و تضعیف انقلاب و انزوای آن جلوگیری کرد و از سوی دیگر بنابر ایدئولوژی نظام سیاسی جمهوری اسلامی که جنگ تحمیلی با هدف تضعیف آن به وقوع پیوست ، تنها راه حل ، دفاع و مقابله در برابر هجوم رژیم بعثی برای تثبیت انقلاب بود.
وقوع جنگ در ٣١ شهریور سال ١٣٥٩ علی رغم فعالیت تخریبی گروهک ها و جناح های مخالف و برانداز داخلی از قبیل لیبرال ها، چپ ها و سازمان مجاهدین خلق که انقلاب را تهدید می کرد و نیز اختلاف هایی که در میان نیروهای انقلابی دیده می شد و وضعیت کشور را متزلزل کرده بود، باعث شد در فاصله کوتاهی این مسائل و چالش های انقلاب و مناقشات سیاسی با رهبری بی مانند امام خمینی (ره ) و جناح های اسلامگرای طرفدار انقلاب اسلامی ایران فروکش کند و جای خود را به وحدت و انسجام نیروهای مردمی و انقلابی برای دفاع از کشور بدهد.