چکیده:
یکی از مهمترین و موردبحثترین دورههای فرهنگی در پیش ازتاریخ، دوره آغاز ایلامی است که میتوان از آن به عنوان انقلابی در توسعه، رشد و پیشرفت ارتباطات و تعاملات مردمان آن دوره، در بازه زمانی 3300 تا 3000 پ. م.، یاد کرد. در این دوره، جوامع دامپرور به وجود آمدند؛ که از یک نظام نگارش یکسان با دیگر نقاط فلات ایران، استفاده میکردند. اقتصاد معیشتی جوامع مزبور برپایه دامپروری بوده و زندگی آنها به نوعی وابسته به جوامع یکجانشین و کشاورز میگردید؛ از این رو، کشاورزان و دامداران، وابستگی اقتصادی مستقیم به یکدیگر داشتهاند. کشاورزان بخشی از غلات دامپروران را تامین میکردند، ولی کماکان دامداران به کشاورزی نیز میپرداختند. آنها معمولا کشاورزی دیم داشتند؛ اما در کل مهمترین اقتصاد دامپروران، گله داری است و دامداران برای یافتن علوفه، نیازمند ترک محل اولیه و حرکت به مکان جدید بودند و ازطرفی تحمل هوای بسیار گرم در محوطه شوش برای دامها قابل تحمل نبوده و نیست و دامداران ناچار به رفتن به مناطق سردتر بودهاند. گل نبشتهها در این دوره فرهنگی دارای اهمیت به سزایی هستند. گل نبشتهها از نظام شمارشی به گل نبشتههایی جهت مدیریت اسناد اداری و دامی که به صورت اندیشه نگار بودند، تغییر وضعیت دادند که عمدتا از شوش به دست آمده است. در این پژوهش نگارندگان سعی دارند با تحلیل نوع و تعداد گل نبشتههای دامی، به وجود جوامع دامپرور و متعاقبا به دوقطبی بودن جامعه شوش در دوره آغاز ایلامی بپردازند. پرسشهای این پژوهش عبارتنداز: ویژگیهای جوامع دامپرور دوره آغاز ایلامی چیست؟ آیا شوش در دوره آغاز ایلامی یک جامعه کشاورز و دامپرور بوده است؟ چه پیوستگیهای فرهنگی میان جوامع دامپرور و یکجانشین برقرار بوده است؟ با توجه به ساختار یکسان نگارشی متون آغاز ایلامی در گستره فلات ایران، میتوان دریافت که ارتباطی میان این نواحی بر قرار بوده و از آنجایی که متون دامی در اکثر محوطههای آغاز ایلامی مانند: شوش، تپه یحیی، سیلک، ملیان و ازبکی اهمیت ویژهای دارد و ازطرفی بیشترین شباهت و یکسانی در نشانههای نگارشی مربوط به متون دامی است، و میتوان دریافت که احتمالا در این نواحی جوامع دامدار ساکن بودند.
One of the most important and controversial prehistoric cultural periods is Proto
Elamite period, which can be considered as a revolution in the development, growth
and development of communication and interaction of the people of that period, in
the period of 3300 to 3000 B.C Many changes took place in this golden age, which
itself is due to the existence of political and social complexities. During this period,
livestock unions were formed, which had an Proto Elamite writting on the inscriptions
of this period. The union’s livelihood was based on animal husbandry. The economies of
monogamous and farming communities are fully integrated with the livestock nomadic
economy, and farmers are therefore the direct economic dependents of nomadic unions.
Of course, it goes without saying that nomadic ranchers also need farmers, but this was
not always the case. Farmers provided some of the farmers’ grains, but the farmers
continued to cultivate. They usually had rainfed agriculture. But in general, the most
important livestock economy is herding, and farmers needed to migrate to find forage,
and on the other hand, the very hot weather in the area of Susa was not tolerable for
livestock, and farmers had to migrate to colder areas. The inscriptions are very important
in this cultural period. Inscriptions changed from counting mode to scrolls for managing
office and animal documents that were thought-provoking. One of the most significant
areas of the fourth millennium BC is the area of Susa, which in this period has a lot of
livestock inscriptions. In this article, the authors try to analyze the type and number of
livestock inscriptions, the existence of a nomadic union, and subsequently the bipolarity
of the Susa community in the early Elamite period.