چکیده:
قرآن، رسانه ای الهی است که پیام خدا را بر انسان ابلاغ می کند. از این رو خود قرآن بزرگ ترین الگوی رسانه های مکتبی و ارزشی است.که می تواند بشریت را از بحران ناشی از بی بند و باری رسانه ای نجات بخشد. در قرآن و روایات تاکید ویژهای بر مخاطب پروری و مخاطب محوری کرده است. خبر قرآنی بهشدت بر روی مخاطب محوری تاکید میکند. اصولا خبر قرآنی، مخاطبشناسی میکند و سپس خبر را بر اساس مخاطبان خلق میکند. این مخاطبان هستند که باید معنای مورد نظر را دریابند و فهم لازم را برای درک آن پیدا کنند. ارسال پیامبرانی که به زبان قوم خود سخن میگویند، یکی از دلایل مهم توجه به مخاطب محوری در فهم خبر قرآنی است .مثلث قرآن ، انسان و بیان سه نعمت آسمانی است که هر سه در رحمت بیکران الهی ریشه دارد. قرآن پیام است و انسان گیرنده پیام و بیان ابزار پیام رسانی است و خداوند رحمان مبدا فرستنده این پیام محسوب میشود.بنابراین جامع ترین و عالی ترین رسانه در عالم خلقت همان کتاب انبیاء بوده که از همه ابزارهای رسانه ای و شیوه های ابلاغ در مسیر آن هدف بهره می گیرند .در پژوهش حاضر آیه و حدیث به مثابه یک رسانه دربردارنده پیامهایی قابل انتقال محسوب شده است. هدف اصلی پژوهش، شناخت جایگاه رسانه با مضامین اجتماعی درآیات قرآن کریم و روایات و سوال اصلی این است که رسانه درآیات قرآن کریم و روایات بیشتر بر چه مضامینی تاکید داشته است چارچوب نظری بر مبنای نظریه برجسته سازی و نظریه همگرا و ارتباطات در جامعه اسلامی است. پژوهش با روش اسنادی انجام شده است.با توجه به نتایج پژوهش هدف پیام رسانی الهی؛فراخوانی انسانها به معرفت ، عبادت الهی و عدالت اجتماعی و حقیقت گویی و حق محوری و عدالت خواهی و دوری از اطاعت طاغوت و استکبار ستیزی و رحمت گستری و واقعیت گرایی است.بنابراین می توان چنین ادعا کرد که آیات قرآن کریم، احادیث و روایات انبیای عظام ، جهت آگاهی و هدایت مردم و براندازی حکومت های طاغوتی، گواه حرکت زیبای فرهنگی در راستای حاکمیت اخلاق و ایمان بر رسانه های جمعی و تبلور آن بوده است.