خلاصه ماشینی:
"ما بعد از این میزگرد تلاش خواهیم کرد که مسئولان فرهنگی و سینمایی کشور را مورد سؤال قرار دهیم که چرا سینمای انقلابی ما را به کشورهای آمریکای لاتین معرفی نکردهاند،با اینکه امکانات خیلی زیادی هم نیاز نداشته است،زیرنویس کردن که دیگر کار سادهای است ولی سؤال جدی این است که چرا این اتفاق در ایران نیفتاده و همینطور برعکس؟ چرا فیلمهای کارگردانان برزیلی،شیلیایی و کوبایی به من دانشجو یا روزنامهنگار در ایران نرسیده؟با اینکه امکانات زیادی نیاز نداشته،این یک مشکل نرمافزاری و سیاستی است نه مشکل مالی.
اصلا دوست نداریم کشورمان شبیه آمریکا شود (به تصویر صفحه مراجعه شود) دائونو توتورو تائولیس کارگردان مستقل شیلیایی،(کارگردان فیلم «غارت»که در بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمده است و از مسئولان جشنواره فیلمهای مستند سانتیاگو) پیشینه و وضعیت کنونی سینمای آمریکای لاتین و به ویژه شیلی را چگونه میبینید؟ من درباره سینمای آمریکای لاتین نمیتوانم صحبت کنم چون اطلاعاتی ندارم اما درباره سینمای شیلی باید بگویم که بعد از کودتای پینوشه،یعنی بین سالهای 1973 تا 1998،فقط سه فیلم در شیلی ساخته شود.
فیلمهای انقلابی فیلمهایی هستند که چیزی را تغییر بدهند خانم سوزانا مولینا سوارز انستیتوی فیلمسازی کوبا(ایکائیک) (به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به اینکه شما یکی از کارشناسان و مسئولان مؤسسه ایکائیک هستید سینمای آمریکای لاتین را چگونه میبینید؟ سینمای آمریکای لاتین سینمای تاریخی و باسابقهای است و کشورهایی مثل مکزیک، آرژانتین و برزیل از سینمای قویای برخوردارند به طوری که سینمای کوبا سابقهای صد ساله دارد اما پیشرفت عمده آن از سال 1959 بوده است."