خلاصه ماشینی:
"اما در حاشیه این نوع حضور کودک در سینما،نقش و نقشآفرینی مهم دیگری هم وجود داشته که محصول سینمای حاشیهای،سینمای مستند و مستند داستانی و سینمای متفکر پیش از انقلاب است که نهادهای گوناگون و به ویژه وزارت فرهنگ و هنر سابق وکانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شکل گرفت و حاوی نگاه متفکران مدرن نویی به کودک بود.
هرچند از نظر زبان پیچیده و جدایی دو فیلم سفر و رهایی با ادراک کودکان و آثار سینمایی متعارف جهان میتوانیم تردید کنیم کودکان مخاطبان این سینما بودهاند یا نه؟ولی از نظر کودکی یک تجربهی پرلکنت دربارهی حرف زدن آزادانه،از آزادی و هویت و دیگر پرسشهای مربوط به مدرنیته،نسبت این سینما و تاریخ (به تصویر صفحه مراجعه شود) یک ملت وکودکی،نسبتی بسیا رجذاب است که باید چه از منظر زبانشناسی و یا روانشناسی اجتماعی و روانشناسی کودک به آن پرداخت و درواقع مشخص کرد آثار پیش از انقلاب از زوایای نوتری در حوزههای سینمای کودک میتواند مورد تحلیل قرار گیرد.
آنان در متن یک زندگی میبالند و از خود خصوصیاتی را بروز میدهند که هرگز از قطعیت برخوردار نیست،گاه حاوی یک اصالت عالی و دستنخوردهی طبیعی است و گاه بیانگر یک آسیب دردناک که محصول نظم غلط تربیتی است،همنوایی و همگنی این کودکان و کودکی یک جامعه که با انقلاب در مسیر بازخوانی تازهی همهی گذشتهی خود گام نهاده بسیار جذاب و یکی از درخشانترین نسبتهای سینمای کودک ایرانی و مدرنیته را در ایران ترسیم میکند."