چکیده:
آریانیان مهاجر برای پیدا کردن زیست گاهی مناسب هزاران فرسنگ از زادگاه خویش دور شدند و نخستین بندگاهی که توانستند در آن جا سکنی بگزینند کنارههای دریاچه هامون و سرزمینهای کنار رود خانههای رنگه و هیرمند بوده است و طولی نکشید این سرزمینها از تقدس ویژهای برخوردار شدند. وجود خدایان گوناگون و پرستش آنها در جهت به دست آوردن سود یا راندن آفت ،یکی از نمودهای باور آریائیان بود و هر یک از عناصر طبیعت پیرامون،برای خود خدایی داشت و هر خداوند با آئین ویژهای ستایش میشد و نداشتن درکی درست از حوادث طبیعی از،آن عوامل به عنوان خشم خدایان یاد میکردند و گاهی به علت سود رسانی مورد تقدس و پرستش قرار میداند که در این مقاله کنکاشی مختصر از چگونگی اعتقاد ایرانیان باستان به فر همای خواهیم داشت.
خلاصه ماشینی:
"وجود خدایان گوناگون و پرستش آنها در جهت به دست آوردن سود یا راندن آفت ،یکی از نمودهای باور آریائیان بود و هر یک از عناصر طبیعت پیرامون،برای خود خدایی داشت و هر خداوند با آئین ویژهای ستایش میشد و نداشتن درکی درست از حوادث طبیعی از،آن عوامل به عنوان خشم خدایان یاد میکردند و گاهی به علت سود رسانی مورد تقدس و پرستش قرار میداند که در این مقاله کنکاشی مختصر از چگونگی اعتقاد ایرانیان باستان به فر همای خواهیم داشت.
او با فری که در اختیار دارد دفع کنندهء تمام آفتها و بیماریها و ایمنکنندهء جهان از شر پلیدان و بدکرداران میباشد و به خاطر همین اوصاف است که در اوستا از او به نیکی یاد شده است و در متن یشت مربوط به این امشاسپند،پس از بر شماری ویژگیهای او،چنین آمده است: «اردیبهشت،زیباترین امشاسپند را برای فر و فروغش با نماز)ی(به بانگ بلند و با زور42میستائیم».
چنین به نظر میرسد که این گونه گونی بدان دلیل صورت گرفته است که میان آن دو تفاوتی به وجود آورد و باز چنان مینماید که فر ایرانی Airyanem Khvareno از آن ایزدان ایرانی باشدکه تا به اینجا،سخن از آنها بوده است-همان ایزدانی که دستیاران اهورا مزدا در کار ادارهء این جهان به شمار میآیند.
این ایزد در کنار ایزدانی چون بهرام،فروردین و مهر،از ایزدان نامی ایرانیان بوده است و به همین دلیل نیز یشت مربوط به این ایزد،از بخشهای مهم اوستا به شمار میرود."