چکیده:
ماهنامهء رواق هنر و اندیشه در پی رسالت پیگیری بحثهای نظری مرتبط با فلسفهء رسانه و دین و رسانه،امیدوار است بتواند در سال جدید در قالب ترجمه،گفتوگو(و اگر شرایط آن فراهم شود) تالیفهای دوستان همراه،بحث اخلاق و رسانه را مطرح کند.گرچه این بحث در آن سوی مرزها بسیار پیگیرانه،چه در قالب همایشها و چه کتابها پیگیری میشود ولی در ایران آنچنانکه باید و شاید مطرح نشده است.امیدواریم این تلاش کوچک سهمی اندک در آشنایی مخاطبین نشریه با مطالب مطروحه و موضوعهء حوزهء اخلاق و رسانه در دنیای مکتوبات منتشرهء غرب داشته باشد.
خلاصه ماشینی:
"(افلاطون،9891) به دلیل اینکه ارسطو ریطوریقا را به همان صورتی که بود نه آنچه میبایست باشد،ارائه میدهد (کندی،4991)،روندی از متقاعدسازی را توصیف میکند که شامل ارائهء مؤثر حقایق برگزیده(بارنی و بلک،4991)یا دروغهای آشکار حتی با توجه به اعتبار شخصیت گوینده میشود(مارش،3002؛ واردی،6991)،11عملکردی که بنابر معیارهای مدرن آن را غیراخلاقی میدانیم؛برای نمونه مارش (1002)با استفاده از طرح کلی و پنجسطحیای که بیکر(9991)از فلسفههای ارتباط اخلاقی عرضه -------------- از آنجا که به نظر میآید ارسطو ضمن ارائهء چنین تعریفی از جاذبهء منش، توجهی به اخلاقیات نداشته است، کندی(4991)،بلک(/4991 8591)و دیگران اشاره کردهاند که وی عمدتا ریطوریقای تشریحی و نه تجویزی ارائه داده است.
شاید جادوی شفاهی نیز در محیط رسانههای ما رو به گسترش باشد؛ برای نمونه آیا این موضوع از نظر اخلاقی درست است که رسانههای چندحسی را با چنین امکانات بالقوهای گسترش دهیم؟با توجه به احتمال و مخاطرات جادوی شفاهی چه دلیلی وجود و تأثیر چنین جادویی را در آتن چهار قرن پیش از میلاد مسیح تأیید میکند؟ شواهد جادوی شفاهی31 پژوهشگران ارتباط شفاهی-سواد ادبی میگویند که افراد جامعهای مدرن با سواد رسانهای فاقد توانایی برای درک نیروی سخنور در جامعهای پیشاادبی یا نوسواد هستند.
این پنج ویژگی(اهمیت فزایندهء حافظه/ناتوانی منتج برای پرداختن به تفکری انتزاعی و تحلیلی پایدار/اهمیت فرهنگی گفتار/در کانون توجه قرار دادن زمان حال/شخصیتپردزای بیعمق در روایات)تشریحکنندهء فرهنگ و سوادی رسانهای هستند که به نوشتهء ارسطو میتوان در آن از طریق چیزی که گوینده میگوید نه چیزی که مردم پیش از سخن گفتن او دربارهء شخصیتش میاندیشند به جاذبهء منش رسید."