خلاصه ماشینی:
دولت هم بر مبنای آن تجارب و ضرورتها و اولویتها و با در نظر گرفتن مجموعهء امکانات موجود،چارچوب برنامه دوم را طراحی و تنظیم کرد که هرچند همهء نکات را نتوانسته در برنامه لحاظ نماید ولی مهندس محمد رضا باهنر،نماینده مردم تهران و عضو هیأت رئیسه کمیسیون تلفیق برنامه دوم: *من اگر بخواهم در چند جمله تصویری از برنامهء دوم ارائه بدهم،میتوانم به اختصار بگویم که در برنامهء دوم،هدفگذاری این است که تراز بازرگانی ما،به میزان ده میلیارد دلار،مثبت بشود،یعنی مجموعا صادرات 10 میلیارد دلار بیش از واردات باشد و مقدار 8 میلیارد دلار از بدهیهای به وجود آمده در برنامهء اول را که برای ایجاد ظرفیتهای توسعه، هزینه یا سرمایهگذاری شده،در طی برنامه دوم مستهلک نماییم که برای حصول این فرآیند، طبیعی است که امر صرفهجویی در اولویت قرار بگیرد.
*مجلس و پژوهش:جناب آقای مهندس باهنر!با توجه به مفهوم تبصرهء«22»در مورد تعهدات خارجی که چارچوبهایی را برای دولت تبیین کرده،بفرمایید که روح ناظر بر این چارچوبها و فلسفهء واقعی آن چیست؟اصولا فکر نمیکنید که سیاستهای انقباضی دولت برای مثبت کردن تراز خارجی،موجبات کند شدن سرعت برنامهء توسعه فراهم شود و ایجاد فشار بر داخل بنماید؟ آقای مهندس باهنر:در رابطه با مسألهء بدهیهای خارجی،سه مقوله وجود دارد: 1-نحوهء دریافت این اعتبارات 2-نحوهء هزینهکردن آنها 3-نحوهء بازپرداخت آن آنچه در سالهای پایانی برنامهء اول،یک مقدار نظام ارزی ما را دچار تزلزل کرد و ایجاد گرفتاری برایمان نمود(که متأسفانه نقطه خوبی در عملکرد برنامهء اول نبود و عملکردهای مثبت و نکات بسیار ارزنده و خوب برنامهء اول را هم تحت الشعاع قرار داد)،موضوع حجم زیاد بدهیها نبود،زیرا به دنبال بررسیهایی که به عمل آمد،مشخص شد که در مجموع،بدهیها(یعنی به مقدار منتقل شده از عملکرد قبل از برنامه اول،به میزگرد علاوهء آن مقداری که مجوز قانونی داشت و در برنامهء اول پیشبینی شده بود)،خیلی حجمش بالاتر و بیشتر از مصوبات نبود.