خلاصه ماشینی:
"از سوی دیگر،معمولا برای سنجش سلامت کشورها نیز شاخصهایی را در نظر میگیرند که عبارتند از:نرخ مرگ و میر کودکان(بهویژه کودکان زیر یک سال)امید زندگی،نرخ مرگومیر مادران،میزان شیوع بیماریهای واگیردار و عفونی و انگلی،سوء تغذیه و میزان پوشش واکسیناسیون،با مقایسه شاخصهای مذکور در کشورهای مختلف،مشخص میشود که اغلب کشورهای صنعتی و توسعه یافته نسبت به کشورهای عقب مانده از موقعیت سلامت بهتری برخوردار هستند،و علت عمده آن،همانا نقش دولت و سیاستگذاریهای آن در زمینه بهداشت و درمان و نحوهء ارائه خدمات درمانی به مردم است.
C/1992 (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) این موضوع،مشکلی است که اکثر کشورهای در حال توسعه و فقیر با آن مواجه هستند،چرا که این کشورها عموما سیستمهای ارائه خدمات بهداشتی و درمانی کشورهای صنعتی را الگو قرار داده و بدون توجه به مفهوم اثربخشی هزینهها در خدمات مختلف بهداشتی و درمانی،عمده سرمایهگذاریها و مخارج را بر روی خدمات بیمارستانی گرانقیمت متمرکز میکنند و توجه کمتری به پیشگیری و بهداشت عمومی و روستایی دارند، در حالیکه اگر به آمار علل مرگ و میر ناشی از بیماریها توجه کنیم(جداول شماره سه و چهار)مشاهده میشود که عمده مرگ و میرها در کشورهای در حال توسعه،ناشی از بیماریهای انگلی و عفونی است،یعنی بیماریهایی که اصولا ناشی از سطح بهداشت پایین و عدم توجه به بهداشت عمومی و عدم رعایت اصول بهداشتی میباشند.
لذا پیشنهاد میشود که این کشورها مخارج بیشتری را به بهداشت عمومی و بهداشت و درمان روستایی اختصاص دهند،در حالیکه در این کشورها معمولا به تبعیت از کشورهای صنعتی، سرمایهگذاری عمده دولت روی خدمات بیمارستانی گرانقیمت صورت میگیرد،حال آنکه سیاستهای کشورهای در حال توسعه در ارتباط با بهداشت و درمان باید دو هدف اصلی را دنبال کنند:بهبود دسترسی به سرویسهای کمکهای درمانی ضروری،مخصوصا برای فقرا،و افزایش کارایی سرویسهای موجود."