خلاصه ماشینی:
"» از طرف دیگر،روایاتی درباره موفقیت در جهان در حال توسعه هم وجود دارد:طی سی سال اخیر،در این کشورها،توسعه انسانی با سرعت بیشتری رشد داشته است،امید به زندگی با رشدی بالغ بر 30 درصد در حال افزایش است و ایجاد مدارس ابتدایی از 48 درصد،به 77 درصد رسیده و جالب آنکه این سرعت،بیشتر از رشدی است که جهان صنعتی طی بیش از یک قرن بدان دست یافته است.
این گزارش،در این زمینه برآورد کرده است که با نرخ پیشرفته آهسته فعلی در کشورهایی چون ساحل عاج،که در زمینه آموزش فقیر است،ممکن است شصتوپنج سال طول بکشد تا شاخص توسعه انسانی،به سطح کشورهای صنعتی برسد،و آنهایی که از این کشور هم عقبترند،مثل موزامبیک و نیجر،بیشتر از دو قرن طول خواهد کشید تا این راه را طی کنند،البته چنانچه تغییری در سیاستهای آنها داده نشود،یا از خارج کمکی به آنها نرسد.
گزارش توسعه انسانی 1996 میگوید که در سی سال پیش، 20 درصد فقیرترین مردم تجهان،از 3/2 درصد درامد جهانی برخوردار بودند،ولی حالا تنها 4/1 درصد درآمد جهان را دارند،آنهم در شرایطی که سهم 20 درصد غنیترین مردم جهان از درآمد جهان،از 70 درصد،به 85 درصد افزایش یافته سات!این گزارش،همچنین اظهار نگرانی میکند که توسعه این شکاف ممکن است موجب آن شود که فقرا برای دستیابی به نرخ رشد اقتصادی لازم جهت یک زندگی مطلوب،روزبهروز کارشان دشوارتر شود.
گزارش undp در ادامه میگوید: لازم است که از سیاستگذاران بینالمللی پرسیده شود که آیا تضمینی برای آن خوشبینی وجود دارد؟آنگاه،اینگونه بحث میکند:سیاستگذاران،که احتمالا شامل بانک جهانی نیز میشوند،اغلب به وسیله میزان کمی رشد هیپنوتیزم شدهاند،در حالیکه لازم است متوجه ساختار و کیفیت رشدها هم باشند..."