خلاصه ماشینی:
"بنا به گزارشهای آماری شرکت ملی پالایش و پخش، طی سال 1374،کشور شاهد حدود 5 درصد کاهش در مصرف فرآوردههای نفتی بوده است،ولی این روند لازم است باتوجه به نرخ رشد اقتصادی و دامنه فعالیتهای صنعتی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد،زیرا بدون اطلاع از کشش قیمتی و درآمدی نمیتوان دقیقا گفت که چه میزان از کاهش تقاضا برای فرآوردههای نفتی به افزایش قیمت بازمیگردد و چه میزان ناشی از عملکرد اقتصادی است.
از طرف دیگر،طی بیست سال گذشته شاهد افت کارآیی در مصرف انرژی نیز بودهایم،بهطوری که طی دوره 1351 تا 1368-یعنی دوره رونق بازار نفت خام-نسبت مصرف فرآوردههای نفتی(بر حسب بشکه)به تولید ناخالص داخلی(بر حسب دلار)به دو برابر افزایش یافت،حال آنکه طی همین مدت،نسبت مزبور در کشورهای صنعتی با 25 درصد کاهش همراه بود.
تخمین اقتصادی تقاضا برای فرآوردههای نفتی در این بخش،نتایج تخمین توابع تقاضای چهار فرآورده اصلی ارایه میشود و هدف،پاسخ دادن به این پرسشهاست:پایین بودن قیمت فرآوردههای نفتی چه میزان بر مصرف آنها تاثیر گذاشته است؟آیا کاربرد انبوه انرژی در ایران ناشی از قیمتهای پایین است؟آیا تقاضا بیشتر به قیمت حساسیت دارد یا به درآمد؟آیا با حذف کامل یارانه،سطح مصرف تقریبا در سطح کنونی تثبیت خواهد شد؟مسلما اطلاع و درک کششهای قیمتی و درآمدی تقاضا،به پیشبینیهای آتی و پاسخ به این سوالات کمک شایانی میکند.
از آنجا که کاهش تقاضا و مصرف فرآوردههای نفتی تاثیر جدی بر سطح تولید خصوصا در بخش صنعت،خواهد گذاشت و پیامدهای اجتماعی آن نیز قابل پیشبینی است،لذا افزایش سریع قیمتها طی 5 سال معقول به نظر نمیرسد،لیکن انتخاب گزینه دوم(یعنی تعدیل قیمت و اصلاح نظام قیمتگذاری طی 15 سال)عملیتر است."