خلاصه ماشینی:
"اما با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 7531 و پشتیبانی همهجانبه بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی از جهاد برحق ملت افغانستان روابط میان دو ملت ابعاد تازهتری به خود گرفت و امروز شاهد شکوفایی پیوندهای دو ملت در سطوح گوناگون هستیم: افغانستان کنونی بخشی از سرزمینهایی است که از لحاظ تاریخی و فرهنگی در گسترده سرزمینهای ایران گذشته قرار داشته است.
داود خان هنگام سفر ریچارد نیکسون معاون وقت رئیس جمهوری آمریکا به کابل در سال 2331 تمایل دولت خود را جهت دریافت کمکهای مالی و نظامی از آمریکا و نزدیک شدن هرچه بیشتر به بلوک غرب با صراحت بیان نمود.
در دهه 0431 ایران شاهد گسترش پیوندهای ساختاری با غرب بود ولی افغانستان به علت نداشتن پیوستگی با سرمایهداری جهانی و محدودیت برنامههای دولتی،به میزان چشمگیری به شوروی وابسته شده بود،و در عمل نتوانست به برنامه توسعه اقتصادی آمیخته بین بخشهای دولتی و خصوصی سامان دهد.
ولی ایران در سال 0431 در نخستین اقدام در راستای تثبیت موقعیت کانونی خود میان دو کشور همسایه شرقی خود افغانستان و پاکستان، میانجیگری کرد که در نتیجه آن مناقشه دو کشور بر سر منطقه پشتونستان برای مدتی مسکوت ماند و دو کشور روز هفتم خرداد 2431 اعلامیه مشترکی منتشر کردند و روابط دیپلماتیک خود را از سرگرفتند.
اگرچه که روابط تهران و کابل به علت حضور نیروهای آمریکا و غرب در افغانستان با فراز و نشیبهای فراوانی همراه است ولی جمهوری اسلامی ایران به همه تعهدات خود در قبال مردم این کشور همسایه عمل کرده است."