خلاصه ماشینی:
"سیاست یکسانسازی ارز و اثرات آن در اقتصاد ایران سهیلا خوشنویس (به تصویر صفحه مراجعه شود) در دوران جنگ عراق با ایران،معاملات خارجی با نرخهای چندگانه صورت میپذیرفت و هفت نرخ ارز متفاوت برای کالاهای وارداتی بکار برده میشد،اما این نرخها به سه نرخ در سال 1731 تقلیل یافت.
همزمان با اجرای این سیاست،نرخ رشد عرضه پول در سال 2731 معادل 5/8 درصد در سال در نظر گرفته شده بود که در عمل با اجرای سیاست یکسانسازی این نرخ به 42/6 درصد رسید و در نتیجه با افزایش فشارهای تورمی و کمبود ذخایر ارزی،ما به التفاوت بین نرخ ارز رسمی و بازار موازی افزایش یافت(نمودار 1).
برای ثبات نرخ ارز واقعی با تغییرات ناچیز شاخص قیمتهای خارجی لازم است نسبت به مهار نرخ تورم داخلی از طریق سیاستهای انقباضی عمل نمود چرا که در غیر این صورت تأثیر کاهش ارزش اسمی پول به دلیل افزایش نرخ تورم داخلی خنثی خواهد شد.
عدم کنترل سیاستهای پولی و مالی در زمان اتخاذ سیاست کاهش ارزش داخلی پول باعث میشود که تورم ناشی از کاهش ارزش پول داخلی تشدید شده و نهایتا نرخ ارز واقعی در سطح غیر معقول و نامناسب برای اجرای سیاستهای تجاری قرار گیرد و مجددا به روند قبل از تضعیف بازگردد.
بنابراین لازم است که برای حفظ قدرت رقابتی بخشهای خارجی و به منظور تحقق هدف تثبیت نرخ ارز واقعی در بلندمدت از یکی از دو سیاست زیر استفاده شود: الف-مهار تورم در سطوحی بسیار پایین به طوری که نرخ ارز واقعی در بلندمدت از ثبات نسبی برخوردار باشد."