چکیده:
یکی از ویژگیهای جامعه توسعه یافته سیاسی،آن است که بزرگترین شمار ممکن مردم در امور عمومی و در شکلدهی قدرت،مشارکت داشته باشند.اساسیترین عنصر نیز در رشد و توسعه یک کشور،مردم آن جامعهاند که باید از فرهنگ،آگاهی و مهارتهای گوناگون برخوردار باشند و خرد و تعقل را در گزینشها و تصمیمات سیاسی،ملاک و معیار قرار دهند.وسایل ارتباطی در دهههای اخیر،توسعه غیرقابل تصوری در قدرت تولید و انتقال پیام و متقاعدسازی مخاطبان یافته است و بدون توجه به کارکرد آنها،نمیتوان دربارهء مسائل سیاسی تصمیمگیری نمود.رسانهها قادراند با کلیشهسازی و ارائه افکار قالبی،شخصیتپردازی نمایند و امور خاصی را تعمیم دهند و یا در حد افراط،نسبت به آن تأکید ورزند و در این خصوص عملکرد ماهرانهای از خود بروز دهند.
خلاصه ماشینی:
"با استفاده از جلب توجه افکار عمومی است که سبب رقابت گروهها و احزاب رقیب میشود.
اعتماد مخاطب شود-و در این وضعیت،پیام رسانهها سبب تغییر رفتار مخاطب میشود.
پس از اتخاذ تصمیم نیز شخص برای آنکه تصمیم گرفته شدهء او تثبیت شود و دیگر به آن فکر نکند،کوشش خواهد کرد تا کشش و علاقه برای راه انتخاب شده را افزایش دهد تا از میزان
تأمین اطلاعات برای مردم است و نقش واسطه بین فرستنده و مخاطب را ایفا میکنند.
اگر قدرت در اختیار (A) باشد به این معناست که فرستنده پیام در تلاش است-تا بر
انتخاباتی و موضوعات سیاسی آگاه میشوند که رسانهها توجه به این موضوعات را آغاز کنند.
باشند،حتی اگر برای شخصی نامزد،امکان آگاهی از این موضوع وجود نداشته باشد.
است و این هیئتهای انتخاباتی هستند که عقاید و آرای انتخابکنندگان را تا حدودی در دست
عامل مؤثر دیگر امنیت است و در انتخاباتی مطرح میشود که رأی دادن مخفی نباشد.
یک کنش ملی در مخاطب است که باعث تحرک سیاسی جامعه میشود و به علاوه تأثیرات
تحقیقاتی که در زمینهء تأثیر مطبوعات انجام شده،نشان داده است که این وسیله نقش مهم و
در این حال، مصاحبهکننده باید خود فردی آگاه و مسلط به موضوع بحث و دارای سرعت انتقال باشد.
مرحلهء چهارم است که سبب تغییر ناگهانی نظر مردم نسبت به نامزد میشود.
1. اولین نقش مرحلهء چهارم ایجاد شناخت و آگاهی نسبت به نامزد در ذهن مخاطبان است که
موردنظر خود جلب کنند و این نگرانی را در مردم ایجاد نمایند که در صورت رأی ندادن"