خلاصه ماشینی:
"هرچه دولت خودش را به سینما آلودهتر میکرد این مفهوم پررنگتر میشد که سینما خواهد ماند،چون اصل سینما در خطر بود و حتی در بعضی لایههای حکومتی تردیدهای جدی وجود داشت که اساسا آیا سینما حرام است یا حلال؟ هنوز هم در بعضی از مناطق شهری اجازه ساخت سینما داده نمیشود و این معضل در بعضی از جاهای کشور دیده میشود.
این افراد چگونه زیاد شدند؟شاید همه کسانی که در ابتدا به فارابی آمدند لزوما تابع آن تفکر نبودند و بعضیهایشان صرفا برای رفع احتیاجات مادی و معیشتی خود وارد عرصه شدند؛نه لزوما در پی آرمانگرایی و اندیشهورزی،حتی اشخاصی بودند که انگیزهشان این بود که بتوانند به خارج از کشور سفر کنند چون خرید فیلمهای خارجی انحصارا بر عهده این بنیاد بود.
چه تفاوتی بین حمایتهای خاص و عام وجود دارد؟ حمایت عام این است که مثلا حلقه نگاتیوی که سیصد هزار تومان (به تصویر صفحه مراجعه شود) میارزد را به بهای هشتاد هزار تومان در اختیار شما قرار میدهیم، و نیز همه فیلمهایی که پروانه ساخت اخذ میکنند مشمول دریافت بیست،سی میلیون تومان وام خواهند شد[حمایت عام]،ولی اگر بیش از این مبلغ درخواست شود باید در شورا مطرح شود و به تصویب اعضای آن برسد[حمایت خاص].
از دیدگاه منفی هم موضوع اینگونه است که فلانی به فلان رنگ علاقه دارد و میتوان با همین رنگ او را خام و تابع کرد که باید به شدت مراقب بود،البته بهطور کلی این تاثیر و تاثرهای سلیقهای در بخش خصوصی ابدا چیز بدی نیست،زیرا از بودجه عمومی استفاده نمیکند و حقوق شهروندان در آن مطرح نیست،ولی در بخش دولتی که از بیت المال ارتزاق میکند،کاملا موضوع فرق میکند و همین پدیده به یک ناهنجار و ضد ارزش بدل میشود."