چکیده:
هدف این مقاله معرفی اصول پایه تفکرات پیربوردیو میباشد.پیربوردیو بدون شک یکی از بزرگترین جامعهشناسان قرن بیستم است.آثار او از چارچوب متعارف جامعهشناسی فراتر میرود.آثاری که در طول سه دهه اخیر تولید شده است و یک مجموعه نظری و تحقیق جامعهشناسی پرثمر را تشکیل میدهد. جامعهشناسی بوردیو برپایه یک فکر اساسی قرار گرفته است:واقعیت اجتماعی نه برافراد و نه بر گروهها، بلکه بر روابط بین این عناصر قرار دارد.این ساختهای ارتباطی نامریی،جهان اشیاء اجتماعی را ایجاد میکنند که به واسطه عوامل اجتماعی که این روابط را درونی ساختهاند،میتوانند مؤثر واقع شوند.در این مقاله زمینه فکری،تحلیل جامعهشناسی و مفاهیم کلیدی جامعهشناسی بوردیو مورد بررسی قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
"جامعه شناسی بوردیو بر پایه یک فکر اساسی قرار گرفته است:واقعیت اجتماعی نه بر افراد و نه بر گروهها، بلکه بر روابط بین این عناصر قرار دارد.
در این مورد بوردیو میگوید:«از نظر من جامعه شناسی باید؟؟باشد یعنی ابزار خود را برای پی بردن به اینکه چیست و چه میکند و چه نمیکند،به کار برد و بداند که کجا قرار گرفته است(بوردیو،1992:191).
بخشی از آثار بوردیو درباره نگرش او به جامعه شناسی: Le Metier de Sociologue,1968 Choses dites,1987 Meditation Pascaliennes,1997 درباره کنش اجتماعی: Le Sens Pratique,1980 Ce que Parler veut dire,1982 Raisons Pratique 1994 درباره مسائل مردم شناسی،اجتماعی و سیاسی: Sociologie de l?algerie,1961 Esquisse d?une Theorie de la pratiqe,1972 La Miser du Monde,1993 درباره تحلیل حوزههای خاص زندگی اجتماعی مثل مدرسه: Les Heritiers,1966 La Repoduction,1970 درباره روابط بین سیستم تربیتی و پویایی قدرت در فرانسه: Homo Academicus,1984 La Nobless d?Etat,1989 درباره سلیقه و فعالیتهای فرهنگی Un Art Moyen,1965 L?amoure de l?art.
جامعه شناسی بوردیو پیرامون یک ایده اساسی قرار گرفته است:واقعیت جهان اجتماعی نه بر افراد و نه بر گروهها استوار است،بلکه بر ارتباط بین این عناصر قرار دارد.
یکی از الزامات کار علمی آن است که این خصوصیات ارتباطی،اشیاء جهان اجتماعی را از هستی طبیعی آنها متمایز کند و به همین علت است که همانطور که مشاهده کردیم بوردیو نقد افراطی جامعه شناسی به عمل آورده است تا پرده از تصور واهی تفکر روزمره بر گیرد(بول،2002:231)."