خلاصه ماشینی:
"افزایش تعرفهها و هرجومرج دراقتصاد بین المللی و کاهش جریانهای بین المللی سرمایه-کهمهمترین عامل صنعتی شدن کشورها در قرن نوزدهم میباشد-حمایتگرایی،سیاستهای پولی و مالی نادرست،محدودیتهای تجاری و جریان سرمایه،به رکود بیشتر اقتصادیدر این سالها کمک کرد.
هرچند نرخ تعرفههای بین قارهای از متوسط 49% در اواسطسالهای 1980 به حدود 11%در اواخر دهۀ 1990 کاهش یافت،اماهنوز محافظتهای زیاد برای برخی کالاها و موانع غیر تعرفهایوجود دارد که تجارت را در برخی صنایع محدود کرده است بهطورمتوسط،رشد اقتصادی آن دسته از کشورهایی که تعرفهها را درسالهای 1980 کاهش دادند،خیلی سریعتر از سایر کشورها بودهاست.
در 50 سال گذشته فرایند جهانی شدن باعث رشد بیسابقۀ رفاه زندگی بشر گردید،هرچند،این فرایند خطرات وچالشهایی را نیز در بیثباتی جریانهای بین المللی سرمایه-همان چیزیکه اقتصادهای جهانی کشورها را متزلزل و بیثباتمیکند-در پی دارد و باعث فقر و آسیبپذیری بیشتر در کشورهای فقیر میشود.
حمایتهای صندوق بین المللی پول از آسیای میانه 1-حمایتهای فنی-برنامههای آموزشی هدفدار 2-موافقتنامههای مالی 3-حمایت از همکاریهای منطقهای بیشتر بهویژه دربخشهای آب و انرژی و تجارت 4-تلاش برای یکپارچگی کشورها در تجارت و اقتصاد جهانی 5-ارزیابی از بخشهای مالی کشورها زیتهای جهانی شدن و آزادسازی تجارت جهانی سیاستهای باز اقتصادی و سرمایهگذاری برای حصول رشداقتصادی پایدار موردنیاز است.
این چالشها عموما عبارتند از:-بازارهای کار و تولید غیر منعطف در اروپا و ژاپن -ضعف بخش مالی در بسیاری از کشورهای آسیایی نوظهور -سرمایهگذاری نامناسب در کشورهای آمریکای لاتین -ضعیف بودن سیستم نظارتی بانکی در اروپای شرقی ومرکزی -نیاز منطقۀ خاورمیانه به توسعۀ بخش غیرنفتی عدم توازن در جهانی شدن یکی از بحثهایی است که امروزبسیار مورد انتقاد قرار گرفته است."