خلاصه ماشینی:
"میزان مصرف داخلی انرژی در ایران در مقایسه با استانداردهای طبق برآوردهای انجام شده در دوره زمانی (8002-9002)میلادی،47 درصد از درآمدهای ارزی کشور(42 درصد از تولید ناخالص داخلی)از محل صادرات نفت خام و گاز میباشد که صرف تأمین مالی، تسریع رشد اقتصادی و واردات گردیده است بین المللی بسیار بالا میباشد و نهایتا رشد تقاضای انرژی بسیار فراتر از نرخ رشد درآمد پایین و یا درآمد بالا میباشد.
افزایش بهای انرژی در کشور چه به صورت تدریجی و چه به صورت کلی: تمایل مصرفکنندگان انرژی را تحت تأثیر قرار خواهد داد؛ هزینههای تولید و قیمت سایر محصولات غیر از انرژی را تحت تأثیر قرار میدهد؛ قدرت رقابت(نسبی و مطلق)تولیدکنندگان داخلی را در مقابل تولیدکنندگان کالاها و خدماتی که تولید تابعی از درجه انرژیبری کمتر یا بیشتر برخوردار است را تحت تأثیر قرار میدهد؛ الگوی تقاضا برای تمامی کالاها و خدمات تولیدی و یا وارداتی به ایران را از طریق اثرات جایگزینی و درآمدی تغییر میدهد؛ ترکیب صادرات کشور را از کالاهای انرژیبر تغییر میدهد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) افزایش در قیمتهای انرژی میتواند منجر به افزایش کارآیی بخش انرژی و کاهش میزان انرژیبری افزایش درآمدهای حاصل از فروش انرژی این امکان را به دولت میدهد که منافع حاصل از منابع فسیلی را به صورت عادلانهای توزیع نمایند؛ به طوری که خانوارهای کمدرآمد که سهم کمی از این انرژیها را مصرف مینمایند،منافع بیشتری را کسب کنند در اقتصاد گردد.
23 کشش نسبتا بالای تقاضا برای بنزین در بلندمدت نشان میدهد که افزایش قیمت بنزین به سطح قیمتهای بین الملل میتواند میزان مصرف داخلی بنزین در ایران را بهطور قابل توجهی کاهش دهد و اساسا این امر برای کاهش واردات محیط مساعدی را فراهم میآورد."