چکیده:
افکار و اندیشه های ارسطو در طول تاریخ توجه اندیشمندان و فلاسفه را به خود جلب کرده است. گروهی آن اندیشه ها را پذیرفته و گروهی به نقد آن نشسته اند. یکی از بزرگترین اندیشمندان در جهان اسلام، صدرالمتالهین است که با شناخت همه اندیشه های مشائی، اشراقی، عرفانی و کلامی، طرحی نو در انداخته و فلسفه یی تازه بنا نهاده است. وی اندیشه های بسیاری از اساتید فلسفه را در حکمت متعالیه خود مورد بررسی قرار داده است. یکی از این بزرگان اندیشه، ارسطوست. در این مقاله همه آرایی که ملاصدرا در کتاب بزرگ اسفار از ارسطو نقل کرده و به او نسبت داده، شناسایی و مستندسازی شده اند و مورد نقد و بررسی قرار گرفته اند.
خلاصه ماشینی:
"یکی از این بزرگان اندیشه،ارسطوست،در این مقاله همۀ آرایی که ملاصدرا در کتاب بزرگاسفار از ارسطو نقل کرده و به او نسبت داده،شناسایی و مستندسازی شدهاند و مورد نقد وبررسی قرار گرفتهاند.
3صدرالمتألهین نیز این قاعده را بکار برده و آن را از کتاب اثولوجیا نقل کرده و&%00115FRTG001G% به ارسطو نسبت میدهد.
5همین مسئله در فلسفۀاسلامی مطرح شده و فیلسوفی چون ملاصدرا صفات خداوند را به انواعیتقسیم کرده و به آراء ارسطو در اینباره استناد نموده است.
وی در اینباره به کتاب اثولوجیا استناد میجوید و بر این باور بوده که ارسطو مانندخود او،جهان را مظهر خداوند میدانسته است.
در این میان به کتاب اثولوجیا اشاره میکند ومیخواهد ارسطو را با خود در اینباره هماهنگ کند.
دربارۀ آفرینش جهان و ازلی بودن یا نبودن آن،دو دیدگاه وجود دارد:گروهی آن را آفریده و حادث و برخی آن را ازلی و قدیم میدانند،در اندیشۀیونانی جهان قدیم است و آفریده نشده است،اما در اندیشههای دینی بمقتضاینوع تعلیمات آن،جهان حادث است و باید آفریده شده باشد و گرنه قدیم خواهدبود و هرقدیمی واجب الوجود است و این شرک در باریتعالی است.
19اما ملاصدرا همانند بیشتر فیلسوفانمسلمان،جهان را حادث میداند و بر حدوث آن برهان اقامه میکند،20او معتقداست که ارسطو نیز مانند خود وی جهان را حادث دانسته؛که این ارزیابی،نادرست و گمراهکننده است.
وی علاوه بر عالم مجردات معتقداست که جهان مادی نیز مکانمند نیست و نمیتواند مکانمند باشد و برای تأییدگفتار خویش به سخنان ارسطو در اینباره استناد میجوید."