خلاصه ماشینی:
"موشکافیهای بیشتر نشان میدهد دلیل آنکه مخارجدولت در چند سال اخیر به اندازهی درآمدهای نفتیسقوط نکرده،این بوده است که هرچند دولت باکاهش غیر منتظرهی درآمدهای نفتی در سالهای1376 و 1377 از هزینههای عمرانی خود به شدتکاسته،اما نتوانسته هزینههای جاری خود را کاهشدهد و آنها را با کسری بودجهی بیسابقهی خودجبران کرده است.
به سخنواضحتر،بررسیها نشان میدهد که در مواقعی سهمهزینههای عمرانی در کل هزینههای دولت بالا رفته،با توجه واقعی به عمران کشور افزایش یافته که رشدمثبت درآمدهای نفتی تجربه شده است.
نتیجۀ بررسی همزمان دو نمودار مطرحشدۀ(1)و(2)،نشانگر این مطلب است که سیاستهای عمرانی و سازندگی دولت که گاهی از آنها بهعنوان دستاوردهای اقتصادی کشور یاد میشود،نهبراساس یک راهبرد برنامهریزیشده و بلندمدت،که به صورت اتفاقی و بسته به بخت اقتصاد ایران درکسب درآمدهای نفتی،اجرا شده است.
مطالعات صورتگرفته نشان میدهد که سودآوری سرمایهگذاریدر بخش صنعت و خدمات،همراهی بسیار زیادی بادرآمدهای نفتی دارد که شاید مهمترین دلیل آن،تمرکز سرمایهگذاریها و مصرف دولت بر دو بخشیاد شده باشد.
بررسیهای صورتگرفته نشان میدهد که سرمایهگذاری در بخشکشاورزی تا حد بسیار زیادی مستقل از درآمدهاینفتی بوده و شاید به همین خاطر است که سرمایهگذاری در بخش کشاورزی با وجود آنکه بیش از20 درصد تولید ملی کشور را تشکیل میدهد،تنها4 درصد از سرمایهگذاریهای خصوصی و دولتیرا به خود اختصاص داده است.
رونق و به طور کلی بالا رفتن سودآوری دربخشهای اقتصادی و بازار سرمایه نیز به مصرفکنندگان منتقل میشود زیرا به طور متوسط،نزدیکبه 65 درصد از درآمد خانوارهای کشور را درآمدهاییغیر از حقوقبگیری تشکیل میدهد."