چکیده:
مفهوم «امر قدسی» اصلی ترین مفهومی است که مکتب موسوم به «سنت گرایی» بر آن تاکید دارد و درک آن متناظر با درک مضامین اصلی این مکتب است. در این مقاله، کوشش شده است تا با ایضاح این مفهوم و بررسی رابطه ی آن با مفاهیمی نظیر سنت، تجدد، وحدت متعالی ادیان، طبیعت و انسان و حکمت خالده، جهان بینی و نگاه آن ها به دین تبیین گردد. این تحقیق محدود به بررسی آرای سه تن از مشهورترین نویسندگان سنت گرا، رنه گنون، فریتهوف شوان و سیدحسین نصر است. نتیجه ی نهایی این تبیین فهم و درک دعوت سنت گرایان به بازگشت به سنت و جست و جوی امر قدسی در جهان مدرن است
خلاصه ماشینی:
"«در نتیجهی این پدیده، که تا آنجا که به عالم متجدد مربوط میشود به قرن هجدهم باز میگردد، امر باطنی غالبا به عنوان امر ضد سنت مسیحی ظاهر شده است و این در حالی است که آن چیزی هم که از سنت مسیحی برجای مانده، در موارد بسیاری از خود قول به امر باطنی بیزاری جسته است، به همانسان که عرفان یا معرفت قدسی در شرح و تفسیر پیام بیشتر فرق مسیحی در روزگار اخیر از نظر دور مانده است.
اما اگر سنت چنین متعالی21 است، اولا تجلی آن در زمان و مکان چگونه ممکن است و افزون بر آن، چگونه میتوان سنتها/نحلهها /ادیان و یا هر مقولهی دیگری را که تجلیای از آن سنت محسوب میشود، با آن مرتبط دانست؟ تفسیر سنتگرایان دیگر، به وضوح، این تعالی محض را از دریچهی چهار عنصر تعدیل کرده است: وحی، فیض/برکت، راه تحقق/روش تحقیق، تجسم صوری (5، ص: 156 و 4، ص: 12).
بنابراین میتوان پرسید که آیا قبل از پایان عصر ما آنها مجددا تشکیل خواهند شد؟ یعنی آیا دنیای غربی، با وجود انحرافش، در این کار حفظ و انتقال، مشارکت خواهد داشت یا خیر؟ اگر پاسخ منفی باشد، نتیجه این خواهد بود که تمدن غربی به ناچار کاملا از بین خواهد رفت، زیرا پس از اینکه همهی آثار روح سنتی را از دست داد، دیگر هیچ عنصری نخواهد داشت که برای آینده مفید باشد."