چکیده:
چکیدهحدوث اسباب زوال ایجاب در حقوق قراردادها موجب سقوط ایجاب می شود این اسباب اعم از ارادی و غیر ارادی است که عدم امکان الحاق قبول به ایجاب از آثار آن می باشد اسباب ارادی زوال ایجاب ممکن است به اراده موجب ( مانند رجوع از ایجاب ) یا به اراده مخاطب ایجاب ( مانند رد ایجاب یا ایجاب متقابل ) باشد. فوت ، حجر و ورشکستگی از اسباب غیر ارادی ایجاب محسوب می شود نظر کنوانسیون بیع بین المللی کالا در خصوص هر یک از مصادیق و تطبیق آن با حقوق ایران مورد بحث قرار گرفته است تا مشخص گردد که موضع حقوق ایران در ارتباط با اسباب زوال ایجاب در کنوانسیون تا چه حدی نزدیک می باشد و در موارد اختلاف می بایست به چه ترتیبی عمل گردد؟ و آیا الحاق دولت ایران به کنوانسیون با اشکال مواجه است یا خیر؟ نتیجه این پژوهش بیانگر این بود که علل زوال ایجاب در نظام حقوقی ایران به صراحت مورد پیش بینی و در کنوانسیون نیز مد نظر قرار گرفته است و با بررسی مواد کنوانسیون چهار مورد را می توان یافت که به مانند حقوق ایران سبب زوال ایجاب می گردند که عبارت از عدول از ایجاب ، انقضاء مدت مشخص شده برای قبولی ، رد ایجاب از سوی مخاطب و ایجاب متقابل می باشد. نتیجتا"موضع حقوق ایران در این خصوص نزدیک به کنوانسیون است لذا الحاق دولت ایران به کنوانسیون بلااشکال است ضمن آنکه در موارد اختلافی دولت ایران می تواند از حق شرط استفاده نماید.
AbstractThe consequence of the loss of the offer in contract law is that it offer falls. This is an involuntary and involuntary matter that the impossibility of joining the acceptance of the offer of its effects is the inevitable consequence of the loss of the offer (eg, referring to the offer) or The will of the respondent is the requirement (eg, rejection of offer or reciprocity). Death and bankruptcy. Consideration of the International Convention on the International Sale of Goods regarding any of the examples and its implementation with Iranian law has been discussed to determine that the Iranian law on the causes of the loss of the offer in How close to the Convention is, and in which cases should the procedure be in place? And is there a problem with the Iranian government's accession to the convention? The result of this research is that the reasons for the loss of the offer in the legal system of Iran are explicitly foreseen, and these are also considered in the Convention, and by reviewing the contents of the Convention, four cases can be found which, like Iran's law, causes deterioration It is required to deny the offer, the expiration of the period specified for acceptance, the rejection of the offer by the respondent and the counter offer. And the Iranian law's stance is near the convention. Therefore, the Iranian government is unconditionally annexed to the convention and in cases of dispute the Iranian government can use the right.
خلاصه ماشینی:
با بررسي مواد کنوانسيون ، چهار مورد را مي توان يافت که به مانند حقوق ايران سبب زوال ايجاب مي گردند که عبارت از عدول از ايجاب ، انقضاي مدت مشخص شده براي قبولي، رد ايجاب از سوي مخاطـب و ايجـاب متقابـل است .
عليرغم سکوت قانون ، دکترين در حقوق ايران پذيرفته است که ايجاب کننده ميتواند بـراي مخلوق اعتباري ارادة خود، مدتي را معين کند که با انقضاي مدت مقرر، ايجاب نيز از اثر و اعتبار بيفتد و اگر ايجاب کننده مدتي براي دوام اعتبار ايجاب معين نکرده باشد، باز ايجاب بـراي مـدت نامحدودي قابل الحاق به قبول نخواهد ماند، بلکه توالي ايجاب و قبول با توجه به اوضاع و احوال هر قرارداد و از جمله موضوع معامله ، مثلا فسادپذيري کالا و تأثير نوسانات بازار بر ارزش و قيمت آن ، نوع معامله ، روابط گذشتۀ طرفين قرارداد، عرف و عادت و ساير عوامل تعيين ميگـردد و بـه هر حال ، طرف ايجاب پس از گذشتن مدت تعيين شده يا مدت معقول و موجهي که بـا توجـه بـه اوضاع و احوال معين ميگردد، ديگر قادر نخواهد بود ايجاب را به قبول ملحق سازد.
مقررة بند ٢ مادة ٢١ کنوانسيون ، به اين نحو ميتوان در حقـوق مورد سؤال قرار داد که اگر مخاطب در مدت مقرر براي قبولي به دليل عذر موجه از جمله فورس ماژور نتواند قبولي را اعلام دارد، آيا قبولي بعد از اين مدت نافذ است ؟ در پاسـخ بايـد گفـت کـه نقش فورس ماژور در حقوق ايران عدم مسئوليت است ، نه اينکه حقي ايجاد کند.