چکیده:
نوشتار حاضر در رابطه با دخالت هوش مصنوعی در امنیت و حقوق شهروندی است. این موضوع می تواند در جهات مختلف مورد بررسی قرار گیرد، مانند ایجاد امنیت توسط هوش مصنوعی در حقوق شهروندی، سلب امنیت شهروندان به وسیله ی هوش مصنوعی، ارائه راهکار جبران خسارت در سلب حقوق شهروندی توسط هوش مصنوعی. در این مقاله تنها به موضوع سلب امنیت شهروندان اشاره شده و دو موضوع دیگر مقاله ای مستقل می طلبد. روش کار در این تحقیق، بر مبناء تحلیل محتوا بوده و داده ها به صورت کتابخانه ای با مراجعه به آراء فقهی و حقوقی جمع آوری گردید. بزه کاران با استفاده از هوش مصنوعی می توانند اقدام به سلب امنیت و حقوق شهروندان نمایند، از آنجا که در کشور ما قانون خاصی برای جرائم در هوش مصنوعی وجود ندارد و بعضی می اندیشند جرائم رایانه ای می تواند پاسخگوی موضوع حاضر باشد در حالی که چنین نیست، لذا نگارندگان با تنقیح مناط و بهره گیری از ادله شرعی به موضوع جرم انگاری در سلب امنیت و آسایش شهروندان پرداخته اند. نتیجه ی حاصله از تحقیق آن که سالب امنیت و آسایش شهروندان با استفاده از ابزار هوش مصنوعی محارب و مفسد فی الارض است و در صورت اقدام به آن مستحق اعمال مجازات محارب خواهد بود.
This article is related to the involvement of artificial intelligence in security and civil rights. This issue can be investigated in different directions, such as creating security through artificial intelligence in citizenship rights, depriving citizens of security through artificial intelligence, providing a compensation solution for depriving citizenship rights through artificial intelligence. In this article, only the issue of deprivation of citizens' security is mentioned, and the other two issues require an independent article. The working method in this research is based on content analysis and the data was collected in a library form by referring to jurisprudence and legal opinions. Criminals can use artificial intelligence to take away the security and rights of citizens, since there is no special law for crimes in artificial intelligence in our country, and some people think that computer crimes can be the answer to the present issue, while this is not the case, so the authors have addressed the issue of criminalization in depriving the security and comfort of citizens by revising Manat and using Sharia evidence. The result of its investigation is that it is harmful to the security and comfort of the citizens by using artificial intelligence tools, and if it is done, it will be punished.
خلاصه ماشینی:
براي مثال در جرائم اينترنتي محدوده توليد جرم مانند فضاي واقعي است و گاه ميتواند محدودتر نيز باشد، اما در اين دانش به هيچ عنوان محدوديت وجود ندارد و هر روز شکل تازه تري ايجاد مي شود.
در اين پژوهش به روش تحليل محتوا و با توجه به داده هاي دانش هوش مصنوعي و آيات و روايات و ديدگاه فقها و حقوق دانان به بررسي اخلال در امنيت شهروندي و چگونگي استيفاي اين حق براي آسيب ديدگان از اين جرائم و راه هاي مبارزه با آن و تعيين مصاديق مجرمانه و جرم انگاري آنها و تعيين مجازات و محدوده ي ان به تحقيق و بررسي خواهيم پرداخت .
پرسش هاي آغازين اين تحقيق آن است : ١) چگونه هوش مصنوعي ميتواند امنيت شهروندان در جامعه را به خطر اندازد؟ ٢) راه کار فقه و قانون براي جرم انگاري و مقابله با اين جرائم و ايجاد امنيت در جامعه چيست ؟ براي اين دو پرسش دو فرضيه مطرح مي باشد: ١) هوش مصنوعي همانند هر پديده ي ديگر ميتواند به جاي بکارگيري مثبت در جهات منفي و بزه کارانه نيز مورد استفاده قرار گيرد و امنيت جامعه را به خطر اندازد.
(راسل – نورويگ ، ١٣٩٤، ج ١، ص ١٤) در اين مقاله به بررسي حق شهروندان در جايي اشاره مي شود که آسايش و آرامش آنها در کار و زندگي به وسيله ي عمل بزه کارانه توسط هوش مصنوعي مورد اختلال و تضييع واقع گردد.
خداوند در قرآن موضوع امنيت و آسايش براي شهروندان را مورد تاکيد قرار داده و با ذکر نمونه هايي اين مهم را از وظايف مؤمنين ، صلحا، خدا محوران و حکومت هاي ديني معرفي فرمود: الذين آمنوا و لم يلبسوا إيمانهم بظلم أولئک لهم الأمن و هم مهتدون١ (انعام، ٨٢).