خلاصه ماشینی:
"هرچند برخی مورخان از جمله ملک الشعرای بهار بنابهقول یک شاهد عینی تجمع در منزل ریاست وزرا را فریبی از سوی معین التجار دانسته که تجار را بدون میل باطنی و بهبهانه مذاکره در امور اقتصادی نزد رضا خان بردهاند و در جلسه در حضور رضا خان،فقیه التجار و سید محمد اسلامبولچی بدون آگاهی از نظر دیگر تجار اعلام میکنند تا تغییر رژیم سیاسی در آن محل متحصن خواهند شد (بهار،2631:563-033/2)ولی اینکه معین التجار توانسته باشد در حدود چهل تن از تجار مهم پایتخت را با طرح این مسئله که برای مشورت در مورد یک موضوع مهم اقتصادی باید بهنزد نخست وزیر رفت به آن محل کشانده باشد و نظری مخالف رای آنها مطرح کرده باشد،بسیار بعید و دور از ذهن بهنظر میرسد.
حفظ امنیت و سرکوب شورشها و طغیانها در گوشهوکنار کشور،شوسه کردن راهها،نظام اجباری و طرح تاسیس راهآهن،تصویب قوانینی در جهت خواستهای تجار که از دوران جنبش مشروطیت تا آنزمان بهدنبال تحقق آن بودند،برقراری ثبات سیاسی و تقویت دولت مرکزی و اجرای قوانین حمایتی از تجار در مقابل سرمایههای بیگانه و بهخصوص مصوبات مجلس پنجم که بسیاری از تقاضاهای تجار را پاسخ داد:از جمله طرح تاسیس بانک ملی،قانون نظارت بر معاملات ارزی برای تنظیم دادوستد پولی کشور و قانون انحصار تجارت خارجی و منع ورود اشیای تجملی که زمینههای آن در دوره پنجم مجلس فراهم گشت و برآوردن بسیاری از خواستهای تجار که پیش از این بهتفصیل در مورد آن سخن گفته شد،موجب گشت که اقدامهای رضا خان نویدی برای آینده محسوب شود و این امید موجب حمایت تجار از رویکار آمدن رضا خان گردید."